In het oost’lijk deel van Salland

Glooiend om een oude berg

Ligt in bosrijk groen verscholen

Ons zo dierbaar Luttenberg

Boeren werken op de velden

Eeuwen oud is hier het land

Een grot staat er aan ‘tkerkelaantje

Sterk is onze levensband.

 

Rust heerst over onze velden,

Luttenberg is onze stee

In de parel van ons Salland,

leven wij hier heel tevree!

 

Mensen woonden vele eeuwen

Goe beschut tegen gevaar

Tussen akkers, bomen, velden

in de Boerschop bij elkaar,

Woeste grond is hier ontgonnen

Noeste arbeid werd verricht

Op de enk daar oogst’ men granen

Ieder mens deed er zijn plicht

 

Aan de voet van ‘t ned’rig bergje

Is gebouwd een kleine kerk.

Menig mens doet er zijn bede

Maakt ook daar zijn leven sterk

Uit de kleine ranke toren, klept de klokke blij en luid

Roept de mensen steeds ter kerke

luidt bij dood het leven uit

 

Wat gebeurd in vroege dagen

Leeft nog voort bij ons op ‘t land

Burenplicht en veel gastvrijheid

Gaan hier samen hand in hand.

Gaat hier iemand toch vertrekken

Zal hij in den vreemde gaan

Steeds zal hij aan ‘t dorpje denken

Zal zijn hart voor Luttenberg gaan.